Röportajdan öne çıkanlar şu şekilde:
- Hakemler için iyi şeyler söyleyemem. Güçlünün yanındalar ve korkaklar. Hiç eğitim almıyorlar. Kesinlikle hazırlık maçlarına A klasman hakemleri verilmemelidir. Çünkü hazırlık maçlarını yönettikleri kulüplerin etkileri altında kalıyorlar.
- MHK hakemlere ve tarafsızlıklarına güvenemiyor. Küçük şehirlerdeki FIBA hakemlerine kesinlikle güvenemiyor. Hakem yanlış çalabilir, ancak bunun bir dengesi olmalıdır. Faul atışlarında dengesizlikler oluyor. Bir takım 60 faul atıyor, diğer takım 15 faulu geçemiyor. Hakem hataları beni çok geriyor.
- Şimdiki jenerasyona göre basketbola geç başladım. Ankara’da kalecilik yapıyordum. Hatta o dönemin Ankaragücü Antrenörü Sabri Kiraz beni beğenip antrenmanlarına çağırmıştı. Ancak annemin (Nuri Kantar’lı Kaynanalar dizisinin Tijen’i Sevda Aydan) işleri nedeniyle İstanbul’a gittik.
- İstanbul’un havasından mı, suyundan mı boyum uzadı. Annem beni Cavit Altunay görsün diye Galatasaray Basketbol Takımı’nın idmanına götürdü. İlk antrenmanımda oyunculardan Tunç Taneröz bana, “Zıpla” dedi. Ben de her antrenmanda, evde zıpladıkça zıplıyordum. Kimse bana ‘Dur yeter’ demiyordu. Zıplaya zıplaya sezonu bitirdim.
- Basketbol sürekli oyunun içinde olmak ister. Bir genç benchte 40 dakika oturursa basketbolcu olamaz. Mutlaka süre ve sorumluluk alması lazım. Yoksa körelir. Maalesef bizim antrenörler bu cesareti kendilerinde bulamıyorlar.
- Çeşme’de büyüdüğüm için bir Metin Oktay hayranıyım. Her sezon sonu onun evinin önünde beklerdim. Metin Ağabey’i, evinin basamaklarında geceli gündüzlü bekliyordum ki, bir teyze bana ‘Evladım. Günlerdir bu merdivenlerde neden oturursun’ deyince ben de ‘Metin Ağabey’i bekliyorum’ dedim. Bana ‘Boşuna bekleme Metin Oktay bir ay sonra gelecek’ diye konuştu. Bu olayı Metin Ağabey’e söylemişler. Mahallede beni bulup O’nun yanına götürdüler. Benimle futbol oynadı. Yıllar sonra şöhret olduğumda Metin Oktay ile bir TV programına birlikte çıktık, unutamadığım bu olayı kendisine de hatırlatmıştım.
- Çok sayıda yabancı ile oynanan bir ligin basketbolumuzun geleceğine ne kadar katkısı var onu düşünüyorum. Mutlaka bir Ümitler Ligi kuralım. Gençler Ligi’ni deplasmanlı hale getirelim. Güç ve maç dengesizliklerini ortadan kaldıralım. Maalesef İstanbul dışında alt yapılarda iddialı maçlar oynanmıyor.
- Kimse 13 numaralı formayı giymek istemezdi. Nedenmiş? Efendim 13 numara uğursuzmuş. Çok yerlerde de 13 numaranın olmadığı gibi. Yok öyle şey.. Ben 13 numaralı formayı yıllarca giyerek sevdiren adamım. 13’ün uğursuzluğuna değil, uğuruna inanıyorum. Çünkü, ben o 13 numaralı formayı giyerek Efe Aydan oldum.
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder